ارتباط اجتماعی (Social Communication)

ارتباط اجتماعی (Social Communication)

ارتباط اجتماعی یعنی توانایی استفاده از سبک زبانی متناسب با موقعیت های مختلف اجتماعی،  که متشکل  است از :

  • تعامل اجتماعی(social interaction )
  • شناخت اجتماعی (social cognition )
  • کاربرد (pragmatics)  
  • پردازش زبان (language processing)

مهارت های ارتباط اجتماعی عبارتند از :

  • توانایی تغییر سبک گفتار ،
  • در نظر گرفتن دیدگاه دیگران ،
  • درک و استفاده صحیح از قوانین برای ارتباط کلامی و غیر کلامی ،
  • استفاده از جنبه های ساختاری زبان (واژگان، نحو و صرف و واج )

بین ارتباط اجتماعی ، زبان شفاهی و  زبان نوشتاری رابطه پیچیده ای وجود دارد.مهارت های ارتباط اجتماعی هم برای بیان و هم برای درک  زبان در هر دو شکل شفاهی و نوشتاری لازم است. مهارت های شفاهی و نوشتاری زبان ، امکان برقراری ارتباط مؤثر را در انواع بافت های اجتماعی و اهداف مختلف فراهم می آورند

رفتارهای ارتباط اجتماعی مانند تماس چشمی ، بیان چهره ایی  و زبان بدن تحت تأثیر عوامل اجتماعی و فرهنگی و فردی است. بنابراین طیف وسیعی از هنجارهای رفتاری در افراد، خانواده ها و فرهنگ های مختلف وجود دارد( Curenton & Justice، 2004؛ Inglebret، Jones، & Pavel، 2008).

اختلال ارتباط اجتماعی

در اختلال ارتباط اجتماعی، فرد قادر نیست رفتار ارتباطی کلامی یا غیرکلامی  خود را با موقعیت اجتماعی ایی که در آن قرار گرفته است، تنظیم کند. اختلال اصلی در تعامل اجتماعی، شناخت اجتماعی و کاربرد است. نقائصی چون ناتوانی در هماهنگی مطلب با شنونده، رعایت قواعد مکالمه و داستان گویی، درک مطالب مبهم در رفتار فرد مشاهده می شود. (DSM5 2013)این اختلال می تواند منجر به مشکلاتی در زمینه  مشارکت در موقعیت های اجتماعی، روابط بین  همسن و سالان،موفقیت تحصیلی و شغلی در اینده شود

اختلال ارتباط اجتماعی می تواند به طور تنها یا به همراه اختلالات دیگر مشاهده شود:

  • ناتوانی ذهنی  (intellectual disability  )
  • ناتوانی های رشدی (developmental disabilities)
  • ناتوانی های یادگیری (learning disabilities  )
  • اختلالات زبان شفاهی (spoken language disorders)
  • اختلالات زبان نوشتاری (written language disorders)
  •  نقص توجه / اختلال بیش فعالی (attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD))
  • جراحات مغزی (کودک و بزرگسال)  (traumatic brain injury (pediatric and adult)
  • زبان پریشی (aphasia)
  • زوال عقل (dementia)
  • آسیب نیمکره راست (right-hemisphere damage)

در مورد اختلال طیف اوتیسم (ASD) ، مشکلات ارتباطات اجتماعی یک ویژگی تعیین کننده ، همراه با الگوهای محدود و تکراری رفتار است. بنابراین ، اختلال ارتباطات اجتماعی در ارتباط با ASD قابل تشخیص نیست.

علائم و نشانه ها
تاثیر این اختلال بر روی رفتار بستگی به سن، مرحله رشدی و بافت ارتباطی دارد. این اختلال روی رفتارهای ارتباط اجتماعی زیرتاثیرمنفی دارد:

–           برخورد مناسب در ابتدای ارتباط (مانند سلام واحوالپرسی)

–           برقراری ارتباط متناسب با شنونده وموقعیت ارتباطی

–           درک و بیان داستان

–           رفتارهای مکالمه (شروع یا ورود به مکالمه ، حفظ موضوع ، گرفتن نوبت)

–           ترمیم شکست ارتباطی (به عنوان مثال ، بازگویی مجدد هنگامی که مطلب گفته شده درک نشده باشد)

–           استفاده از سیگنالهای کلامی (نوای گفتار) و غیرکلامی مناسب (حرکات بیانگر) برای تنظیم تعامل

–           تفسیر سیگنالهای کلامی و غیر کلامی دیگران در طول تعامل

–           درک زبان استعاره

–           درک اطلاعاتی که صریحاً بیان نشده است (استنباط کردن)

–           ایجاد و حفظ دوستی

هنجارهای فرهنگی بعنوان اختلال محسوب نمی شوند

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *